Rajdy terenowe – to trzeba wiedzieć
Rajdy terenowe w przeciwieństwie do tradycyjnych rajdów samochodowych przeznaczone są nie tylko dla aut terenowych, ale również dla ciężarówek, motocykli, pojazdów UTV oraz quadów. Areny zmagań najczęściej stanowią bezdroża, a ich idea polega nie tylko na walce z czasem, ale i z trudnym terenem, obfitującym w np. pustynne wydmy, fesh fesh czy camel grass.
Poszczególne rajdy terenowe różnią się od siebie m.in. czasem trwania oraz długością trasy, dlatego wyróżniamy ich trzy rodzaje:
- Rajd baja – w tym przypadku długość trasy wynosi do 600 kilometrów dla imprezy jednodniowej oraz do 1000 kilometrów dla zawodów dwudniowych;
- Rajd terenowy – tutaj trasa zmagań liczy od 1200 do 3000 kilometrów;
- Rajd maraton – trasa takiej imprezy wynosi więcej niż 5000 kilometrów, a rywalizacja może trwać aż do 21 dni. Najsłynniejsze zawody tego typu to oczywiście Rajd Dakar oraz Africa Eco Race.
Najlepsi kierowcy samochodów terenowych rywalizują co roku o Puchar Świata FIA w rajdach terenowych. Trofeum to przyznawane jest od 2011 roku, a powstało z połączenia Międzynarodowego Pucharu Rajdów Terenowych Baja FIA oraz Pucharu Świata FIA. Na przestrzeni lat momenty chwały podczas tych zmagań miewali Polacy, a pierwszym reprezentantem biało-czerwonych, który w nich triumfował, jest Krzysztof Hołowczyc (2013).
Podstawowym elementem wyposażenia każdej załogi biorącej udział w rajdzie terenowym jest roadbook. To specjalna książka zawierająca opis trasy wraz z uwzględnieniem niebezpiecznych miejsc. Roadbook jest niezbędny do prowadzenia nawigacji, gdyż systemu GPS wolno do tego celu używać tylko w odległości kilkuset metrów od punktu kontrolnego.
Niezwykle ważnymi elementami off-roadowych zmagań są również systemy Initrack oraz Sentinel. Ten pierwszy służy do łączności pomiędzy załogą a organizatorem rajdu. Dzięki niemu odpowiednie służby znają położenie danego pojazdu, a w razie silnego wstrząsu lub uderzenia do bazy zostaje wysłany sygnał ostrzegawczy, po którym ratownicy kontaktują się z załogą w celu ocenienia poziomu zagrożenia. Ten drugi przeznaczony jest natomiast do ostrzegania przed innymi pojazdami na trasie. Gdy jakaś załoga zbliży się do innej, obowiązkowo korzysta z tego systemu, a wszystkie pojazdy znajdujące się w promieniu 150 metrów zaczynają nadawać sygnał świetlny i dźwiękowy.